FOTE-kampioenen in de 4×100 m vrije estafette, Denisa Bacalu en Diana Stiger hebben hun eerste trainingssessie van de dag op een voor velen onmogelijke tijd.
Prestaties in de sport kunnen alleen worden bereikt met opoffering, en de leden van de FOTE-titelwinnende 4×100 m vrije estafette van deze zomer weten dat maar al te goed.
Hoewel ze respectievelijk pas 14 en 15 jaar oud zijn, besteden Denisa Bacalu en Diana Stiger al hun tijd aan de sport waar ze van houden. Ze hebben een hels schema dat niet veel mensen zouden accepteren.
FOTE-kampioenen trainen vanaf 5 uur ’s ochtends voor medailles
“Ik sta elke dag om 5 uur op en ga twee, tweeënhalf uur in het water”, zegt Denisa Bacalu, FOTE-kampioene, 4×100 m vrije slag estafette, en Diana Stiger voegt daaraan toe: “Maandag, dinsdag en donderdag hebben we vanaf 5.30 uur de eerste training tot 7.20 uur. Daarna ’s avonds, elke dag van de week, van 17.30 uur tot een uur of 8 en een beetje. Om 9.30, 10 uur ga ik naar bed en om 4.50 uur sta ik op.”
Met haar 14 jaar was Denisa het jongste lid van de Roemeense estafette. Ze geeft toe dat het eerste zwemjaar het moeilijkst was, omdat ze de colac niet wilde opgeven: “Ik begon op 5-jarige leeftijd, 9 jaar geleden. Was het tranen met tuiten in het begin? Ja, maar langzaam verdwenen de tranen. De koliek, na hoe lang verdween die? Na een jaar. Ik heb lang met de koliek rondgelopen, maar dat was het. Het hoefde niet, ik wilde gewoon zwemmen zonder. Ik had de moed.
Haar coach, Bogdan Vlădeanu, werkt al met haar sinds ze vijfenhalf was en zegt dat het niet makkelijk was om haar te overtuigen colac op te geven. Ze deed het door te spelen. “Het was meer iets om mee te spelen. Niet per se theoretisch, op die leeftijd moet je met kinderen spelen om ze van water te laten houden,” zei Bogdan Vlădeanu.
Bogdan Vlădeanu gaf twee banen op
Als coach bij de club Steaua gaf Vlădeanu twee goedbetaalde banen op om zijn droom te volgen.
“Ik was 21 toen ik besloot om coach te worden. Aanvankelijk werkte ik in de IT en het bankwezen en studeerde ik economie. Het was een passie, daarom heb ik ook mijn andere twee banen opgezegd, want ik had drie zwembanen. Ik koos ervoor om te doen waar ik van hield en ik doe het nog steeds met plezier, ook al is het al 10 jaar geleden,” voegde hij eraan toe.
Nu heeft Denisa een droom, waarvan ze zeker weet dat ze die de komende jaren zal vervullen: “Ik zou mezelf graag op de Olympische Spelen zien, maar het is hard werken om daar te komen.”
Diana Stiger is pas 15 en is al meervoudig medaillewinnares en recordhouder in de zwemsport. Ze geeft toe dat er niets boven de vreugde van het vestigen van een nieuw nationaal record gaat: “De grootste vreugde is wanneer je een nationaal record breekt, omdat je weet dat je beter bent dan de persoon die het toen deed. Ik bewaar al mijn medailles in een kamer, maar die is al vol.”
