Ion Mocanu (63), een medewerker van de plaatselijke politie in Sector 1, is al sinds zijn jeugd gepassioneerd door sport en heeft, ondanks de voorbijgaande jaren, de lat nooit laten zakken. Integendeel, op een leeftijd waarop niemand hem enige kans gaf om te presteren, werd hij wereldkampioen polsstokhoogspringen in atletiekwedstrijden voor politieagenten en brandweerlieden. Hij won de gouden medaille niet één keer, maar vier keer op rij. Hij heeft bijna tweehonderd medailles thuis, waarvan vele pas na 60 jaar.
Met zijn 63 jaar is Ion Mocanu in een benijdenswaardige fysieke vorm. Met zijn lengte van 1,85 m en zijn gewicht van 85 kg heeft hij een lichaam dat goed is getraind door veel te sporten. Ion Mocanu is afgestudeerd in rechten en heeft een master in lichamelijke opvoeding en sportmanagement. Hij werkt al bijna 20 jaar als plaatselijk verkeersagent. Hij werkt nu bij het Algemeen Directoraat van de Lokale Politie Sector 1.
In de loop der jaren heeft hij verschillende amateursporten beoefend, waaronder voetbal en vechtsporten, maar hij begon pas met atletiek toen hij over zijn hoogtepunt heen was. Wat slechts een poging was om zijn sportaanbod te diversifiëren, is uitgegroeid tot een recordprestatie.
Op een leeftijd waarop veel mensen gedemotiveerd zijn en geen interesse hebben om een nieuwe activiteit op te pakken, begon Ion Mocanu met atletiek. Jarenlang heeft hij geen Europese of mondiale atletiekwedstrijd voor politieagenten en brandweerlieden gemist. Hij is meervoudig Europees en wereldkampioen polsstokhoogspringen, tienkamp, 100 m horden, 4×4 estafette – 400 m, discuswerpen, 400 m horden, driesprong en 200 m vlak. Haar grootste uitdaging was het polsstokhoogspringen, dat ze per toeval ging beoefenen en in zeer korte tijd voor elkaar kreeg.
“In 2014 was het herfstkampioenschap springen en twee weken voor de wedstrijd stond er een jongen op te scheppen over polsstokhoogspringen. Ik wist niet hoe hij eruitzag, hoe hij eruitzag, wat een polsstok woog, en ik zeg: ‘Laat mij maar even,’ waarop hij zegt: “Verdomme, laat maar liggen, ik heb er 300 euro voor betaald”, vertelde Ion Mocanu.
“Ik brak een sterkere stok en ik was er ’s avonds mee aan het oefenen, in Herăstrău”.
Aangemoedigd door de reactie van zijn vriend, maar ook nieuwsgierig, kwam hij op een dag, terwijl hij door Herastrau rende, op een gek idee, maar het bleek een goed voorteken.
“Ik zag wat rechtere stokken, ik brak een stok die sterker was en ik trainde ermee in de avond, in Herăstrău, waar een mat is voor atleten. De dag van de wedstrijd brak aan. Ze vroegen me of ik een stok had. Ik zei nee, maar ik sprong met de stok. Toen ze me met de stok zagen, begonnen ze te lachen en zeiden: hoe kun je hiermee springen? Ik gaf mijn handtekening op eigen verantwoordelijkheid, want zelfs stokken kunnen breken tijdens de wedstrijd, en ze lieten me met mijn stok springen”, vertelde Ion Mocanu.
Hoewel hij het podium niet haalde, waren zijn resultaten voor zijn eerste polsstokhoogspringwedstrijd boven verwachting.
“Ik versloeg de jongen die aan het opscheppen was, twee weken lang ontweek hij me, en toen op een zondag kwam hij naar me toe en zei: “Als je traint, zul je het maken”, herinnert Ion Mocanu zich. Hoewel hij al veel gouden, zilveren en bronzen medailles had gewonnen in onderdelen die hij al heel goed beheerste, wilde de lokale politieman daar graag een voor polsstokhoogspringen aan toevoegen.
Het jaar daarop won hij de gouden medaille bij het polsstokhoogspringen op de wereldkampioenschappen atletiek voor politie en brandweer in Fairfax, VS.
“Ik was de enige vertegenwoordiger van Roemenië bij het polsstokhoogspringen, want niet iedereen kan dat, je moet moed, vaardigheid en kracht in je armen hebben. Ik trainde zij aan zij met de jeugd, in het stadion. Als je iets voor je plezier doet, kun je niet anders dan je uitleven. Ik herinner me de eerste keer dat ik de gouden medaille won bij het polsstokhoogspringen in Amerika, dat het regende. Toen ik erachter kwam, kon ik het niet geloven. Daarna was ik nog vier opeenvolgende edities wereldkampioen polsstokhoogspringen”, vertelde Ion Mocanu, die een echte legende is geworden bij de politie en brandweer, maar ook bij scheidsrechters.
“Ik had wat problemen met mijn ruggengraat”
In feite verliet “John”, zoals zijn medestrijders uit andere landen hem noemden, nooit een wedstrijd, of het nu een Europese of een wereldwedstrijd was, met lege handen. Hij kwam niet thuis met één medaille, maar met meerdere, vaak de meest begeerde van allemaal, goud. Zo won hij uiteindelijk bijna tweehonderd medailles, die hij op een rij houdt op een muur die speciaal is ontworpen voor deze symbolen van zijn sportieve succes.
Tijdens de pandemie werden de kampioenschappen opgeschort, maar vorig jaar, toen de wedstrijden werden hervat, hield Ion Mocanu zich niet in. Voor het eerst werd het wereldkampioenschap in Europa gehouden.
“In het buitenland kon ik niet slapen vanwege de tijdzone. Maar vorig jaar werd het gehouden in Rotterdam, Nederland, waar ik drie medailles won, voor het eerst goud op de tienkamp. Ik was uitgerust. Ik verloor precies in het favoriete onderdeel, ik pakte zilver in het polsstokhoogspringen, ik had mezelf geblesseerd, ik had een verrekking in mijn linkerbeen en ik stopte met duwen. Dit jaar had ik wat problemen met mijn ruggengraat en de dokter zei tegen me: “Jongeman, stop met presteren!”, grapt Ion Mocanu.
Van alle kampioenschappen waaraan hij heeft deelgenomen, niet een paar, heeft die in China in 2019 de meeste indruk op hem gemaakt, waar hij twee gouden medailles pakte, waarvan één voor polsstokhoogspringen.
“In China was het iets unieks, de openingsceremonie, het bomvolle stadion, met cheerleaders, vuurwerk”, herinnert Ion Mocanu zich een tijd die hem erg dierbaar is.
Over twee jaar wordt het wereldkampioenschap in de Verenigde Staten gehouden.
“Ik weet niet of ik nog meedoe. Ik plan niet vooruit, het belangrijkste is om gezond te zijn”, vertelde Ion Mocanu.
LEES OOK:
VIDEO | Wie is Aitana Bonmati, de Spaanse sportvrouw die de Gouden Bal voor vrouwenvoetbal won?
Een jongeman raakte gewond door een hamer die over een recordafstand werd gegooid tijdens de juniorenkampioenschappen atletiek in Kerala
